Herbu Ostoja. Generał brygady WP w stanie spoczynku. Absolwent wileńskiej szkoły junkrów. Pułkownik armii carskiej. Od września 1918 w Wojsku Polskim. 1918/1919 dowódca obrony Grodna. W okresie 1923-1926 dowódca piechoty dywizyjnej 18 Dywizji Piechoty. Po odejściu w stan spocznku 1927 poświęcił się działalności społecznej. We wrześniu 1939 bezprawnie aresztowany przez sowieckie organa bezpieczeństwa i osadzony w kozielskim łagrze dla polskich oficerów.

OFICER WOJSKA POLSKIEGO. WIĘZIEŃ POLITYCZNY BESTIALSKO ZAMORDOWANY PRZEZ SOWIECKICH OPRAWCÓW.